دانیال رحمانیان

خیلی کوچک نیستم

تنها چند سال

از من بزرگ ترند

غمهایم...

ریحانه السادات موسوی

خنده که می کنی،

غزل می شوند ...

سی و دو شعر سپید!

کرشمه های تو

خدا چه صورت ابروی دلگشای تو بست

گشاد کار من اندر کرشمه های تو بست

محمود اکرامی

خدا مرا به فراق تو مبتلا نکند

من و ندیدن روی تو ؟ نه! خدا نکند

تکیه گاه

خستگیهای دلم را روی دوشت میگذاری
می بری در کوچه سار خلوت شب می تکانی

می کشی دستی به روی شانه هایم
تکیه گاهم می شوی درلحظه های ناتوانی

بحر عشاق

خواهی که غریق بحر عشاق شوی؟

مشنو، منگر، مگو، میندیش، مباش

خدایا نگاه کن

خدایا نگاه کن درست تو چه وقتی

پر از اشکم اما میخندم به سختی

نواب صفا

خدایا!عاشقم،عاشق ترم کن

سراپا آتشم،خاکسترم کن

خویش را گم کرده ام

خویش را گم کرده ام در سنگلاخ زندگی

هر چـه مـیـگـردم نـمیدانم کجا افتاده ام

شوق من به عشق تو

خدا به خیر کند شوق من به عشق تو را

که برگ خشکم و با آتشی هم‌ آغوشم