امیر خسرو دهلوی

ای خوشا "باده ی آن عشق" که آهسته کند مست،

ورنه هر زود رسی در دل و جان دیر نپاید،

نازم آن "شعله ی شوقی" که به تدریج بگیرد،

سر زند از دل و سر بر فلکِ زهره بساید...