از این دنیا تو را دارم

از این دنیا تو را دارم

              که بسیاری

                 که بیداری

                     که با شمع غزلسوزت


تو از پروانه سرشاری

     تو از جنس گل و شبنم

          تو از باران

              تو از مریم

                 برای زخم شبهایم

                     تو مثل مرهمی مرهم


ببار ای ابر هم بغضم

         که دیوانی پر از سوزی

                   که نقاشی

                         پر از روزی


و من با تو نفهمیدم

          که باران

              از تو می بارد

                   نه آنکه

                      بر تو می بارد..