به تو محتاجم

با من از عشق سخن بگو

ای سراپا همه خوبی و صفا

به خدا محتاجم

من چو ماهی که ز دریا دور است

و شن گرم کنار ساحل

پیکرش را گور است

موج امید و وفا می خواهم

من تو را می خواهم

من تو را می خواهم ای دریا

ای به ظاهر همه تندی ، همه خشم

و به دل

گرم و آرام پر از شور و حیات

من چو گل که به اشک شب و لبخند سحر محتاج است

به تو روشنگر دل محتاجم

و به تو همچو خورشید

و به هر قصه عشق

که بگویی با دل

چو هوا محتاجم

همچو خورشید بتاب

تا چو گل پر بگشایم از شوق

تا بپیچد همه جا عطر اشعار ترم

و بخوانند همه و بدانند همه

که تو را می خواهم ای  خورشید

و ببینند همه

که به تو محتاجم

به تو چون سرو بلند

که بر آن ساعقه نیلوفر نازک پیچید

همچو پیچک لرزنده خرد

 تار هایی ز هوا می پیچم

تا جدا هیچ نگردد از من

با تو می مانم در باغ وجود

با تو می میرم ای بود و نبود

من به تو محتاجم

به محبت به وفا محتاجم

به خـــــــــــــدا محتاجم...