گناه نکرده تعزیر میشوم
حال آنکه تو
با هزار شیشهی شرابْ در چشمهایت
آزادانه در شهر قدم میزنی!
گناه نکرده تعزیر میشوم
حال آنکه تو
با هزار شیشهی شرابْ در چشمهایت
آزادانه در شهر قدم میزنی!
چندی ست عاشقانه قلم میزند دلم
از ماجرای چشم تو دم میزند دلم
هرجا به سبزِ خاطره های تو میرسم
انگار در بهـشــت قدم میزند دلم
دیگــران چــون بــرونــد از نظــر،
از دل برونــد!
تو،
چنــان در دل مــن رفتــه
کــه جــان در بــدنــی . . .
از روی تــو، محروم!
گــرگ دهــن آلــودهی یــوســف نــدریــده . . .
امروز منم که راهیِ کوی تواَم
امیدِ وصال می کشد سویِ تواَم
تا دست رسد شبی به گیسویِ تواَم
می آیم و آشفته تر از مویِ تواَم
خــوش بــهحــال آن مــرد
کــه در زنــدگیــش
تــو راه بــروی . . .
خــوش بــه حــال مــردی
کــه بــرایــش
تــو شیــریــنزبــانــی کنــی . . .
خــوش بــه حــال مــردی
کــه دســتهــای قشنــگ تــو
دگمــههــای پیــرهنــش را
بــاز کنــد
ببنــدد
تــا لــبهــایــت بــه نجــوایــی بخنــدد . . .
خــوش بــه حــال مــن!