پنجره ها رو وا کنین که عشقم از سفر میاد
برای غربت شبم مژده ای از سحر میاد
صدای پاشو می شنوم تو کوچه ها قدم زنون
پر می کشه دلم براش به سوی ماه تو آسمون
آهای آهای ستاره ها فانوس راه اون بشین
بگین بیاد از این سفر تو این شب ستاره چین
پنجره ها رو وا کنین گل بریزین سبد سبد
میاد که پیشم بمونه گفته نمی ره تا ابد
ستاره ها بهش بگین جدایی و سفر بسه
بگین به این شکسته دل یه عمره دلواپسه
این شعرتون منو یاد این اشعار انداخت:
دلم خوش است دلم خوش که یار می اید
خبر رسید به زودی بهار می آید
دوباره از رخ آیینه گرد میگیرم
که آب و آیینه امشب به کار می آید....
بسیار ممنونم